راه‌های تشخیص مجلات کم اعتبار نامعتبر و جعلی

در این مقاله در مورد راه‌های تشخیص مجلات کم اعتبار نامعتبر و جعلی چیست؟

ابتدا بایستی ببینیم معنی دقیق این عبارات چیست و چگونه اعتبار یک مجله را تشخیص دهیم. مجلات کم اعتبار و بی اعتبار با مجلات جعلیhttps://tadbirsaz.org/fa/blog/research/article/535 متفاوت هستند. هر ارگانی برای خود لیستی از مجلات جعلی یا بلک لیست دارد لذا ما باید ببینیم که مقاله را به چه ارگانی قرار است ارسال کنیم.

 برای مثال اگر یک دانشجوی دکتری در خارج از کشور مدرک گرفته باشد و برای تأیید آن بخواهد اقدام کند باید به وزارت علوم مراجعه کند. وزارت علوم در اینگونه موارد به بلک لیست‌های خودش استناد می‌کند، در واقع مواردی که در سایت MSRT است. فردی می‌خواهد دفاع دکتری انجام دهد، دانشگاه آزاد، لذا دانشگاه آزاد نیز به بلک لیست‌های خود رجوع می‌کند.

فرد دیگری دانشجوی دانشگته دولتی است، مثلاً دانشگاه شهید بهشتی، که این دانشگاه نیز بلک لیست خود را دارد. دانشگاه پیام نور هم از این قاعده مستثنی نیست و به بلک لیست‌های مورد قبول خود اتکا می‌کند. فردی قصد اپلای دارد باید ببیند که از نظر آن‌ها چه مجلاتی مطرود هستند. در هنگام اپلای، مجلاتی که در ISI و Scopus و PubMed نمایه شده‌اند و جعلی نیستند مورد قبول هستند. بنابراین این  موضوع خیلی مهم است که ابتدا بلک لیست مستقیم آن ارگانی را پیدا کنیم که قطعاً در سایتشان دارند.

مجلات کم اعتبار و بی اعتبار مجلاتی هستند که فرض کنید دانشگاهی اعلام می‌کند که برای قبول مقاله از دانشجو باید حداقل Q2 SJR یا JCR باشد لذا مجله‌ای که اسکوپوس باشد اما Q3 باشد از نظر آن دانشگاه بی‌اعتبار یا کم اعتبار برآورد می‌شود ولی این موضوع به این معنی نیست که آن مجله در همه جا بی‌اعتبار باشد یک مجله بسیار خوب با گرید Q3 است.

اما حساب مجلات جعلی جداست. آن‌ها مجلاتی هستند که کلاه‌برداری می‌کنند و در واقع مجلاتی هستند که از اسم مجلات واقعی سوء استفاده کرده و وب سایتی مشابه ایجاد می‌کنند و مشغول جذب مقالات با هزینه بالا می‌شوند که البته بعد از مدت کوتاهی لو رفته و به لیست سیاه افزوده می‌شوند.

در سال 1390 اولین مجله جعلی Archive the science بود که فرد شیادی متوجه شده بود که مجله اصلی به این نام که به زبان فرانسوی بود، فاقد وب سایت است لذا با استفاده از این باگ و ایجاد وب سایت همنام این مجله سوئیسی اقدام به جذب مقالات زیاد با هزینه‌های چاپ بالا در حدود 500 الی 600 دلار کرده بود. متأسفانه بیش از 2000 دانشجو و استاد ایرانی در دام این مجله افتادند ولی چون ابتدای کار بود، تشخیص این موضوع سخت بود اما به تدریج این‌ها شناسایی شدند.

تا به اینجا متوجه شدیم مجله جعلی و کم اعتبار چیست، مجله کم اعتبار ممکن است برای ارگان دیگری دارای اعتبار کافی و لازم باشد اما مجلات جعلی از دید همه ارگان‌ها نامعتبر و غیر قابل قبول هستند.

به طور خلاصه 6 روش برای تشخیص مجلات پیشنهاد می‌کنیم:

1- اینکه ما عنوان دقیق مجله را به همراه کد ISSN شماره 8 رقمی گوگل کنیم. قطعاً در نتایج اولیه مجله اصلی نشان داده می‌شود. بنابر این اگر سایتی ادعا کرد که مربوط به مجله‌ای است، آن‌جا مشخص می‌شود.

2- تیتر مقالات چاپ شده آن مجله را جستجو کنیم و ببینیم که واقعاً گوگل یا گوگل اسکالر و سایر منابع برجسته این مقاله را برای همین مجله نشان می‌دهند یا این که این مجله جعلی است و مقاله را از جای دیگری برداشته و در سایت خود گذاشته است.

3- استفاده از سایت‌هایی که سابقه دامنه را اطلاع می‌دهد. در اینترنت این سایت‌ها به who is معروف هستند. می‌توانیم با استفاده از این سرویس دامنه مجله را جستجو کرده و ببینیم چه زمانی ایجاد شده‌اند. در برخی موارد مثلا دامنه در سال 2022 ایجاد شده اما مقاله سال 2010 دارد. لذا سایت جعلی است.

4- استفاده از سامانه‌های تخصصی که اساتید طراحی کرده‌اند مانند سایت impactfactor.ir که با وارد کردن ISSN مجله وضعیت آن مشخص می‌شود.

5- از همان دیتابیس‌هایی که می‌خواهیم مقاله به آن‌ها ارسال کنیم استفاده کنیم. زیرا خود آن‌ها معمولاً فایل‌های اکسل مجلات قابل قبول ارائه می‌دهند. مجلات سایت‌هایی مثل سایت اصلی تامسون رویترز، اسکوپوس، پابمد، سایت ISE، سایت وزارت علوم، سایت وزارت بهداشت این‌ها همگی بخشی دارند که مشخص کننده بلک لیست یا وایت لیست بودن مجلات است.

6- استفاده از سامانه jcr.isc.ac که با گرفتن نام یا ISSN مجله تمام سابقه آن مجله و مشخصات آن را ارائه می‌دهد. حتی ضریب تأثیر، Impact Factor، Cite Score، شاخص‌های آنی و حتی Cite ها و استنادهایی که به مقالات آن مجله شده است  را نمایش می‌دهد.

تعداد مقالات مهمتر است یا کیفیت آن‌ها

در این مقاله قصد داریم در مورد این سؤال که تعداد مقالات مهمتر است یا کیفیت آن‌هاhttps://tadbirsaz.org/fa/blog/research/article/557، صحبت کنیم. فرض کنید در رزومه فردی 10 مقاله می‌بینیم، و شخص دیگری 2 مقاله اما به فرض در یک پوزیشن پست داک شخصی که مقالات کمتری داشت پذیرفته شده است. چرا؟

در کل نمی‌توان رزومه را از روی تعداد و یا کیفیت مقالات ارزیابی کرد زیرا این دو شاخص‌های یکسانی نیستند. در واقع شاخصی که امتیاز رزومه و مقالات را محاسبه می‌کند شاخص‌هایی مانند H-index است، میزان Cite یا رفرنس‌دهی به آن مقاله است. این‌ها شاخص‌های کمّی و عددی هستند که محقق می‌تواند آن‌ها را داشته باشد و سایت‌های مختلف مثل اسکوپوس، گوگل اسکالر این‌ها را به صورت اتوماتیک محاسبه کرده و ارائه می‌دهد.

وقتی یک محقق دارای H-index فرضاً 20 است دیگر از ایشان نمی‌پرسند با چه تعداد مقاله به این رقم رسیده‌اید. شاید با 20 مقاله و شاید با 5 مقاله این شاخص را گرفته باشد. بنابراین نمی‌توان به این سؤال پاسخ قطعی داد که تعداد مقاله مهمتر است یا کیفیت آن؟ ولی بسته به آن جایی که می‌خواهیم رزومه خود را ارائه دهیم باید برنامه‌ریزی کرد.

به عنوان مثال برای مصاحبه دکتری داخل کشور ما در حال حاضر عنوان شده که مقالات علمی پژوهشی داخلی و خارجی مرتبط با رشته تحصیلی 4 امتیاز دارند.

گفته نشده که مقاله دارای چه ایمپکت فاکتوری باشد، JCR مربوطه Q چند باشد یا علمی پژوهشی وزارت علومی باشد؛ هر مقاله‌ای که ایندکس علمی پژوهشی وزارتین داشته باشد و یا ISI باشد (JCR یا WoS) اسکوپوس یا ISC و یا پابمد باشد، شامل این بند می‌شوند و به همه 4 امتیاز تعلق می‌گیرد. اگر ما فکر می‌کنیم که می‌توانیم برای قبولی در مصاحبه، رزومه خود را تقویت کنیم و مثلاً 6 ماه فرصت داشته باشیم در این 6 ماه می‌توانیم تعداد 3 مقاله برای مجلات علمی پژوهشی WoS بنویسیم و یا یک مقاله برای مجله‌ای با ایمپکت 3.

 اینجا بایستی که حتماً برای آن 3 مقاله برنامه‌ریزی کرد زیرا هر دو یک زمان می‌برد ولی برای مرکزی که قصد ارائه مقاله را داریم اگر 3 مقاله ارائه دهیم 12 امتیاز می‌گیریم ولی آن مقاله با اینکه ایمپکت بالایی دارد، برای ما 4 امتیاز می‌آورد. ملاک آن جایی است که می‌خواهیم رزومه را ارائه دهیم. اگر هدف ما اپلای است، در خارج از کشور، هم تعداد مقاله و هم کیفیت آن مهم است ولی اگر می‌توان تعداد بیشتری مقاله معمولی ISI و Scopus داشت لزومی ندارد که به جای چند مقاله، ما یک مقاله با ایمپکت بالا داشته باشیم.

پیشنهاد ما این است که تعداد مقالات را بیشتر کنیم البته با دارا بودن حداقل ایندکس در ISI و Scopus و مهمتر اینکه مجلاتی که کار می‌کنیم، ایندکس‌های شبکه‌های علمی-اجتماعی  از جمله گوگل اسکالر هم داشته باشند و اینکه سعی کنیم با تعداد مقاله، شاخص‌های بین‌المللی که جهت ارزیابی محققین است از جمله H-index را افزایش دهیم. راهکارهایی مانند استفاده از ایمیل آکادمیک و یکسان در مقالات مختلف پبشنهاد می‌شوند. 

مراحل پذیرش مقاله

اکسپت به معنای پذیرش و قبول است و در دنیای مقالات وقتی مقاله از سوی مجله‌ای برای چاپ قبول شده و مجله مقاله را تأیید می‌کند گفته می‌شود Accepted for Publication و Acceptance Letter صادر شده و به این فرآیند اکسپت شدن مقاله می‌گویند.

ابتدا اجازه بدهید به سؤالی پر تکرار بپردازیم که همان بحث اعتبار اکسپت (Accept) است. برای رزومه اگر مقاله‌ای اکسپت شده باشد کافیست و الزاماً نیازی نیست در مجله چاپ شود. کافیست در رزومه اسامی نویسندگان و سپس سال اکسپت شدن و بعد عنوان مقاله را بیاوریم و بنویسیم Accepted for publication in … و اسم مجله‌ای که اکسپت کرده را بیاوریم.

در برخی موارد نیز پرسیده می‌شود که آیا مراجع مختلف اکسپت را قبول دارند یا خیر؟

باید گفت هر جایی آیین نامه‌ای دارد برای مثال دانشگاه آزاد برای دفاع دکتری، اکسپت مقالهhttps://tadbirsaz.org/fa/blog/research/article/549 را برای پیش دفاع کافی می‌داند ولی برای دفاع، چاپ را باید ارائه داد. لازم به ذکر است که این قوانین ممکن است ثابت نباشند. 

در جامعه جهانی برای فرآیندهای اپلای و یا هر ارتقاء دیگری مانند ارتقاء هیئت علمی، اکسپت مقاله آخرین گام و به منزله چاپ محسوب می‌شود اگر اکسپت سیستمی باشد و بتوان آن را به صورت آنلاین چک کرد. پس منظور از اکسپت سیستمی یا زنده، این است که مقاله ما قابلیت استعلام آنلاین از طریق پنل کاربری مجله داشته باشد.

وقتی مقاله ای سابمیت و به مجله‌ای اعم از علمی پژوهشی، ISI،ISC، پابمد و یا اسکوپوس ارسال می‌شود تحت فرآیند داوری قرار می‌گیرد. معمولاً مجلات قبل از ارسال مقاله به بخش داوری آن را از سه جهت بررسی می‌کنند.

ابتدا موضوع مشابهت‌یابی است که از نرم افزارهای مشخصی استفاده می‌کنند تا مشخص شود مقاله بیش از حد استاندارد، مطالب مشابه و کپی پیست شده نداشته باشد.

دوم اینکه آیا نویسنده مقاله، آن را کاملاً مطابق با قالب (تمپلیت) مجله درآورده است یا خیر؟

مورد سوم اینکه آیا مشابهت عنوانی با اسکوپ مجله وجود دارد؟

کارشناس مجله این سه مورد را بررسی کرده و سپس با نظر سردبیر، داوران معینی برای آن مقاله مشخص شده و از طریق سایت مجله، مقاله برای داوران ارسال می‌شود.

 معمولاً مجلات دارای داوری دوسو کور یا دوسو ناشناس هستند، به این معنی که داور نمی‌داند مقاله چه کسی را داوری می‌کند و نویسنده هم اطلاع ندارد مقاله‌اش توسط کدام داور داوری می‌شود که این کار گامی مؤثر در جهت جلوگیری از فساد علمی است. وقتی مقاله برای داوران ارسال شد در سه حالت امکان نظر وجود دارد.

1-    درخواست اصلاح (revise)

2-    درخواست رد (reject)

3-    پذیرش (accept)

وقتی که دو داور در پذیرش هم نظر باشند مقاله پذیرش می‌شود. اگر هر دو داور مقاله را ریجکت کردند مقاله ریجکت شده و اگر یکی از داوران اکسپت و دیگری ریجکت کرد، مقاله به داور سوم ارجاع داده می‌شود و نظر داور سوم، مبناست.

حال بسته به سیاست‌های مجله اینکه چاپ به صورت فصلنامه‌ای است یا دو فصلنامه و یا ماهنامه و سایر سیاست‌های مجله، زمان داوری مشخص می‌شود.

معمولاً زمان داوری طولانی برای مجلات  معتبر و دارای ضریب IF و Site Score بالا وجود دارد ولی هر چه جلوتر می‌رویم به سمت زمان‌های داوری کوتاه مدت می‌رویم و دلیل آن احترام به نویسندگان است تا اگر قرار است مقاله ریجکت شود، زمان نویسنده یا نویسندگان کمتر از بین برود و سریعتر این موضوع را بدانند.

در زمان‌های قدیم تا 2 سال هم ممکن بود زمان داوری به طول بیانجامد و پس از آن مشکلی که وجود داشت این بود که دیتای (Data) مقاله دیگر قدیمی شده بود و ظلمی در حق نویسندگان بود چرا که امکان ارسال به مجله دیگر وجود نداشت.

پس از اعلام نتیجه، اگر مقاله مورد قبول واقع شود و یا ریجکت شود تکلیف مشخص است اما اگر اصلاح نیاز باشد باید نویسنده یا نویسندگان به طور دقیق اصلاحات را انجام بدهند و با هایلایت در متن مقاله آن را مشخص کنند و یک فایل پاسخ به کامنت‌های داوران به صورت جداگانه تهیه و سابمیت کنند تا نظر داوران اعلام شود.

در برخی موارد ممکن است مقاله تحت داوری، مورد بازپس‌گیری واقع شود تا به مجله دیگری ارسال شود و از جمله دلایل آن می‌تواند زمان طولانی داوری باشد، لذا در این موارد چنین چیزی مقدور است و مجلات گزینه‌ای به نام Withdraw دارند و نویسندگان می‌توانند با ذکر دلایلی موجه این درخواست را صادر کنند.

امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد، چنانچه شما ابهام و یا درخواست خدمات مشاوره‌ای در مورد سابمیت، اکسپت و چاپ مقالات علمی پژوهشی مورد تأیید وزارتین و یا ISI داشتید، کارشناسان ما در خدمت شما خواهند بود.

شرایط یک موضوع خوب برای پایان نامه و رساله و مقاله

یکی از مهمترین خدمات ایران isi، طراحی و ارائه موضوعات علمی، کاربردی برای تدوین پروپزال، پایان نامه و مقاله می باشد.

وجود موضوع علمی و کاربردیhttps://tadbirsaz.org/fa/isi، علاوه بر ارتقاء سطح علمی دانشجویان و دانشگاه، می تواند گره ای از مشکلات بخش صنعت، اقتصاد و بطور کلی بخش حقیقی جامعه باز کند.

لذا ایران isi در راستای استراتژی پیوند صنعت با دانشگاه (بعنوان یکی از استراتژی ها و وظایف اصلی موسسه)، حساب ویژه ای برای طراحی موضوعات به روز، غیر تکراری، علمی، کاربردی و قابل اجرا باز نموده و همواره موضوعات را بطور رایگان در اختیار علاقه مندان قرار داده و می دهد.

جهت تعیین موضوع، بهتر است دانشجو ابتدا حوزه ای که قصد تعریف موضوع و تدوین پایان نامه را دارد مشخص نماید.

 پارامترهای زیادی برای تعیین موضوع مناسب وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از : 

 تخصص و علاقه اساتید راهنما

 درنظر گرفتن بازار شغلی در آینده برای دانشجو

 میزان توانایی در دفاع از آن

به روز بودن و عدم انجام تحقیقات مشابه در حوزه مذکور

 وجود پیشینه مناسب پژوهشی در خارج

 قابلیت استخراج مقاله از موضوع در پایان کار

 قابلیت بسط و توسعه موضوع در صورت قصد ادامه تحصیل

 کاربردی بودن موضوع و ...

در واقع می توان گام اول تدوین پروپزال، پایان نامه و مقاله علمی را تعریف و طراحی موضوع مناسب دانست. برخی از مشخصات موضوعاتی که در ایران isi به تفکیک رشته ها و گرایشات مختلف طراحی می شود، عبارتست از :

·        ارائه موضوعات بر اساس مقالات base معتبر (ISI)و به روز (از پابلیشرهای معتبر نظیر الزویر و اشپرینگر و امرال و ...)

در این راستا، معتبرترین مقالات ISI که هم جنبه کاربردی و هم جنبه تئوریک قوی دارند، انتخاب شده و از پیشنهادات آن مقاله (بخش پیشنهادات برای محققان آتی) بمنظور تعریف موضوعات جدید استفاده می گردد.

·        بومی سازی و سفارشی سازی موضوع بر اساس ویژگی های کشور و سازمان خاص

برخی از شرایط منحصر به فرد کشور، موجب می گردد هر تحقیقی را با هر متغیری نتوان انجام داد. بعنوان مثال متغیرها و شاخص هایی در بورس های اروپا وجود دارند که هنوز در بورس ایران تعریف نشده اند لذا پس از تعریف اولیه موضوع، متغیرها و فرضیات تحقیق نیز شکل گرفته تا موضوع کاملا منطبق بر شرایط داخلی کشور باشد.

·        تعریف موضوع پایان نامه منطبق با زمینه شغلی، علاقه و توانایی دفاع دانشجو

تا حد امکان (بخصوص در رشته های علوم انسانی و مطالعه موردی) سعی می شود موضوع منتخب در جامعه ای اجرای شود (جامعه آماری) که محقق در تماس مستقیم با آن جامعه باشد. مثلا کارمند آن سازمان باشد. در این صورت، محقق علاوه بر استفاده از مزایای مادی و معنوی اجرای تحقیق برای سازمان مطبوع خود، در جمع آوری اطلاعات (بصورت کتابخانه ای و میدانی) نیز دچار مشکل نمی شود. چراکه بخش زمانبر و طاقت فرسای هر تحقیق، گردآوری اطلاعات آن می باشد. در تحقیقاتی که می بایست پرسش نامه ای در جامعه آماری توزیع گردد، چنانچه محقق خود از افراد آن جامعه باشد، بسیار راحت تر از زمانی است که فرد خود ارتباطی با پاسخگویان نداشته باشد.

·        تعریف موضوع در راستای الویت‌های پژوهشی سازمان ها جهت برخورداری از مزایای مالی و معنوی آنها

اکثر سازمان ها و شرکتهای بزرگ، هر ساله لیستی از اولویت های پژوهشی را برای انجام برون سپاری می کنند که بخشی از آنها را هم مختص دانشجویان تعریف می کنند. لذا دانشجویان می توانند با انتخاب این طرح ها، هم از داده ها و اطلاعاتی که سازمان به راحتی در اختیارشان قرار می دهد استفاده کنند و هم احتمالا از مزایی مادی کار
بهره مند گردند و هم زمینه و بستر تداوم همکاری با سازمان مورد نظر را در آینده برای خود فراهم آوردند.

·         سرچ نرم افزاری جهت اطمینان از عدم وجود کار مشابه

جهت اطمینان از عدم وجود تحقیقی کاملا مشابه، موضوعات طراحی شده با نرم افزار های مخصوص سرچ می گردد.

·        دادن حق انتخاب به دانشجو با ارائه لیستی از موضوعات متنوع، کاربردی و مشتمل بر حداقل 7 موضوع

·        قابلیت استخراج مقاله از موضوعات پیشنهادی در پایان کار

یکی دیگر از مزایای مهم موضوعات طراحی شده، قابلیت استخراج مقاله ای علمی (در حد چاپ در ژورنالهای آی اس آی) از این موضوعات می باشد که در صورت تمایل متقاضیان، شرکت تضمین تدوین و اکسپت و چاپ مقاله را در ابتدای کار می دهد.

مراحل پذیرش مقاله

اکسپت به معنای پذیرش و قبول است و در دنیای مقالات وقتی مقاله از سوی مجله‌ای برای چاپ قبول شده و مجله مقاله را تأیید می‌کند گفته می‌شود Accepted for Publication و Acceptance Letter صادر شده و به این فرآیند اکسپت شدن مقاله می‌گویند.

ابتدا اجازه بدهید به سؤالی پر تکرار بپردازیم که همان بحث اعتبار اکسپت (Accept) است. برای رزومه اگر مقاله‌ای اکسپت شده باشد کافیست و الزاماً نیازی نیست در مجله چاپ شود.

کافیست در رزومه اسامی نویسندگان و سپس سال اکسپت شدن و بعد عنوان مقاله را بیاوریم و بنویسیم Accepted for publication in … و اسم مجله‌ای که اکسپت کرده را بیاوریم.

در برخی موارد نیز پرسیده می‌شود که آیا مراجع مختلف اکسپت را قبول دارند یا خیر؟

باید گفت هر جایی آیین نامه‌ای دارد برای مثال دانشگاه آزاد برای دفاع دکتری، اکسپت مقاله را برای پیش دفاع کافی می‌داند ولی برای دفاع، چاپ را باید ارائه داد. لازم به ذکر است که این قوانین ممکن است ثابت نباشند. در جامعه جهانی برای فرآیندهای اپلای و یا هر ارتقاء دیگری مانند ارتقاء هیئت علمی، اکسپت مقاله آخرین گام و به منزله چاپ محسوب می‌شود اگر اکسپت سیستمی باشد و بتوان آن را به صورت آنلاین چک کرد. پس منظور از اکسپت سیستمی یا زنده، این است که مقاله ما قابلیت استعلام آنلاین از طریق پنل کاربری مجله داشته باشد.

وقتی مقاله ای سابمیت و به مجله‌ای اعم از علمی پژوهشی، ISI،ISC، پابمد و یا اسکوپوس ارسال می‌شود تحت فرآیند داوری قرار می‌گیرد. معمولاً مجلات قبل از ارسال مقاله به بخش داوری آن را از سه جهت بررسی می‌کنند.

ابتدا موضوع مشابهت‌یابی است که از نرم افزارهای مشخصی استفاده می‌کنند تا مشخص شود مقاله بیش از حد استاندارد، مطالب مشابه و کپی پیست شده نداشته باشد.

دوم اینکه آیا نویسنده مقاله، آن را کاملاً مطابق با قالب (تمپلیت) مجله درآورده است یا خیر؟

مورد سوم اینکه آیا مشابهت عنوانی با اسکوپ مجله وجود دارد؟

کارشناس مجله این سه مورد را بررسی کرده و سپس با نظر سردبیر، داوران معینی برای آن مقاله مشخص شده و از طریق سایت مجله، مقاله برای داوران ارسال می‌شود. معمولاً مجلات دارای داوری دوسو کور یا دوسو ناشناس هستند، به این معنی که داور نمی‌داند مقاله چه کسی را داوری می‌کند و نویسنده هم اطلاع ندارد مقاله‌اش توسط کدام داور داوری می‌شود که این کار گامی مؤثر در جهت جلوگیری از فساد علمی است. وقتی مقاله برای داوران ارسال شد در سه حالت امکان نظر وجود دارد.

درخواست اصلاح (revise)

درخواست رد (reject)

پذیرش (accept)

وقتی که دو داور در پذیرش هم نظر باشند مقاله پذیرش می‌شود. اگر هر دو داور مقاله را ریجکت کردند مقاله ریجکت شده و اگر یکی از داوران اکسپت و دیگری ریجکت کرد، مقاله به داور سوم ارجاع داده می‌شود و نظر داور سوم، مبناست. حال بسته به سیاست‌های مجله اینکه چاپ به صورت فصلنامه‌ای است یا دو فصلنامه و یا ماهنامه و سایر سیاست‌های مجله، زمان داوری مشخص می‌شود.

معمولاً زمان داوری طولانی برای مجلات  معتبر و دارای ضریب IF و Site Score بالا وجود دارد ولی هر چه جلوتر می‌رویم به سمت زمان‌های داوری کوتاه مدت می‌رویم و دلیل آن احترام به نویسندگان است تا اگر قرار است مقاله ریجکت شود، زمان نویسنده یا نویسندگان کمتر از بین برود و سریعتر این موضوع را بدانند.

در زمان‌های قدیم تا 2 سال هم ممکن بود زمان داوری به طول بیانجامد و پس از آن مشکلی که وجود داشت این بود که دیتای (Data) مقاله دیگر قدیمی شده بود و ظلمی در حق نویسندگان بود چرا که امکان ارسال به مجله دیگر وجود نداشت.

پس از اعلام نتیجه، اگر مقاله مورد قبول واقع شود و یا ریجکت شود تکلیف مشخص است اما اگر اصلاح نیاز باشد باید نویسنده یا نویسندگان به طور دقیق اصلاحات را انجام بدهند و با هایلایت در متن مقاله آن را مشخص کنند و یک فایل پاسخ به کامنت‌های داوران به صورت جداگانه تهیه و سابمیت کنند تا نظر داوران اعلام شود.

در برخی موارد ممکن است مقاله تحت داوری، مورد بازپس‌گیری واقع شود تا به مجله دیگری ارسال شود و از جمله دلایل آن می‌تواند زمان طولانی داوری باشد، لذا در این موارد چنین چیزی مقدور است و مجلات گزینه‌ای به نام Withdraw دارند و نویسندگان می‌توانند با ذکر دلایلی موجه این درخواست را صادر کنند.

امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد، چنانچه شما ابهام و یا درخواست خدمات مشاوره‌ای در مورد سابمیت، اکسپت و چاپ مقالات علمی پژوهشی مورد تأیید وزارتین و یا ISI داشتید،

کارشناسان ما در خدمت شما خواهند بود.